Als je dit weekend hebt doorgebracht met een zeer noodzakelijke digitale detox dan kun je deze online sensatie gemist hebben. Toen de New York Times een op-ed publiceerde met als titel ‘Kleed je niet naar je leeftijd’, waarin vrouwen werden aangemoedigd om ‘fatshaming’ stijladvies over wat je wel en niet kan dragen boven een bepaalde leeftijd te negeren, kregen ze op social media bijval van honderden 40+ vrouwen. Ze plaatsten foto’s van hunzelf in speciale COS sweatshirts en T shirts met de tekst ‘Old Is The New Black’, hun punt was dat het om stijl in plaats van leeftijd gaat wanneer je kleedt.
Vrouwen zijn het zat om verteld te worden dat ze moeten afvallen of dat ze zich moeten ‘conformeren’ zodra ze eenmaal 40 worden. Een groeiend leger aan dames weigert zich te laten vertellen wat ze kunnen of mogen dragen en hoe ze zich daarbij dienen te gedragen. Ze nemen selfies in tiara’s, pailletten, luipaardprints, hoge hakken en verschillende soorten jurkjes, ze lijken gelukkig en uitermate tevreden met zichzelf,’ zegt ze over de respons op social media.
Het is zeker ook een bewijs van het feit dat internet alles snel aan het veranderen is. social networking (specifiek bloggen en Instagram) zorgen voor een show-and-tell platform voor vrouwen van alle leeftijden die mode als het ware democratiseert. Het stel vrouwen van alle leeftijden in staat om te zeggen dat dit is hoe we eruitzien, dat dit is wat we dragen en daarmee basta. Maar dit gevoel van empowerment is zeker van toepassing voor vrouwen ouder dan 40 die vroeger misschien het gevoel hadden onzichtbaar voor de mode-industrie te zijn, die al zo lang geobsedeerd is met jonge modellen en beroemdheden die eeuwig jong lijken te blijven.
Ik begon acht jaar geleden te schrijven over deze machtige demografie, als de oprichter van het stijlblog That’s Not My Age, met als mantra ‘Stijl begint bij 40’. En sinds de lancering heb ik de mode-industrie – zowel retailers als de media – langzaam aan zien haken.
Kleding laten zien met echte vrouwen of modellen die er meer uitzien zoals de klanten zelf is een slimme zet. Het is iets waarmee Kim Winser, designer ergens in de vijftig, al lang geleden begonnen is toen ze Yasmine Le Bon (51) contracteerde als gezicht voor Winser London. ‘Al onze klanten willen een ding – zelfvertrouwen krijgen in de kleren die ze dragen – en om dit te bereiken moet die kleding van hoge kwaliteit materiaal zijn met een pasvorm op designerniveau zodat alles goed uitkomt,’ legt Winser haar aanpak uit die net zoveel gaat over een briljant product als slimme marketing trucs.
Het helpt natuurlijk ook dat het financieel een appeltje-eitje is om bij dit fenomeen aan te haken. De doelgroep boven de 55 leidt en zijn snel op weg om in de komende vijf jaar de snelst groeiende doelgroep te worden, ten minste volgens onderzoek dat eerder dit jaar door Mintel gepubliceerd is. ‘Ze werken daarnaast ook nog langer, zelfs nog na hun pensioen, waardoor de behoefte ontstaat voor een professionele look voor oudere leeftijden en het laat het belang van kleding als een investering zien,’ merkt de retail analist van Mintel, Alice Goody, op.
Wat dat betekent is dat vrouwen die bezig zijn met stijl, intelligent zijn en het geld hebben om uit te geven kleding van goede kwaliteit willen die passen bij een drukke levensstijl: vraag dat maar aan Michelle Obama. Ervaring en een trouwe groep online volgers vertellen me dat mijn leeftijdsgenoten mooie items willen om hard in te werken, om het zelfvertrouwen op te krikken en die elke dag gedragen kunnen worden.
Wat ze juist niet willen is fast fashion of vluchtige trends. Nog dat ze verteld wordt ‘dat dit is wat je draagt als je 40,50,60 of wat dan ook bent’; de grenzen tussen de generaties vervagen en het draait nu allemaal om tijdloze stijl.